نا امید

سلام 

آدم یه وقتایی که نا امید میشه دست به یه کارایی میزنه که خودشم 

 بعدش پشیمون میشه 

مثل علی نویسنده این وبلاگ با 32 سال سن - مجرد - کارمند و 1 

میلیون حقوق ولی از اینکه نتونسته شریک زندگیشو پیدا کنه دست 

 به تشکیل وبلاگی زده که هرگز عنوانش با روحیش سازگاری  

نداره  

علتشم اینه که چون نا امید شده از ازدواج می خواد که یه جورایی 

 یه چیزی که طعمش شبیه به ازدواجه رو بچشه. به نظرتون چه میشه کرد؟